diumenge, 13 de setembre del 2009

EL UNICORNIO AZUL. SILVIO RODRÍGUEZ

Tornem (crec que ara definitivament) suavets. Una cançó de Silvio Rodríguez que sempre m'ha agradat molt. Però que molt. Sobre el significat de l'unicorni blau, mil explicacions: que si era la tapadora del bolígraf BIC amb què va escriure la cançó, que si eren uns pantalons texans que va perdre... M'és ben igual. Em quede amb la cançó. Sublim.



Mi unicornio azul
ayer se me perdió:
pastando lo dejé
y desapareció.
Cualquier información
bien la voy a pagar:
las flores que dejó
no me han querido hablar.

Mi unicornio azul
ayer se me perdió.
No sé si se me fue,
no sé si se extravió
y yo no tengo más
que un unicornio azul.
Si alguien sabe de él,
le ruego información:
cien mil o un millón
yo pagaré.

Mi unicornio azul
se me ha perdido ayer,
se fue.

Mi unicornio y yo
hicimos amistad
-un poco con amor,
un poco con verdad-.
Con su cuerno de añil
pescaba una canción.
Saberla compartir
era su vocación.

Mi unicornio azul
ayer se me perdió
y puede parecer
acaso una obsesión.
Pero no tengo más
que un unicornio azul.
Y aunque tuviera dos
yo sólo quiero aquel.
Cualquier información
la pagaré.

Mi unicornio azul
se me ha perdido ayer,
se fue...

3 comentaris:

Perifèric Edicions ha dit...

Què gran el Silvio. Ara, jo em decante per Escaramujo. (http://www.youtube.com/watch?v=4G8S7mqiq3A)

Salut!

Jesús Párraga ha dit...

La meua dona (quan encara eren nuvis) no em deixava en pau amb el Silvio Milanés i al Pablo Rodríguez. Tant, que ja no sé si pose bé els cognoms... En fi que els vaig agarrar una mica de mania.

Juli Capilla ha dit...

Una cançó, i un cantautor, absolutament genial: sí, senyor.

Records!